Het is weer zover , ik moet maar het toegeven
De kou , de wind , de tijd van het jaar , mijn lijf gaat het begeven
Oke oke , lijf is een ruim begrip , het zijn dus mijn gewrichten
Geheel in stijl van de tijd van het jaar, sla ik maar aan het dichten.
Het heeft nog geen effect op mijn humeur en dat moet ook zo blijven
En bloggen zal me helpen , frustraties van mij af schrijven.
Ik weet donders-goed de remedie , maar ik zit niet bepaald te springen
Steeds pillen in mijn mond te doen , als ware het lekkere dingen.
Ze doen hun werk dat is zeker waar en zelfs een beetje meer
Mijn darmen zijn dan niet zo blij die gaan dan flink te keer.
Zegt mijn vriendin vermanend , spring dan ook niet van de kast
Dat moet niet meer op jou leeftijd met die krakkemikkige bast!
Dus gaat dit mens maar braaf en oprecht ingetogen
Twee weken aan de naproxen , het is echt niet gelogen.
Dus dochterlief , je kunt tevreden zijn
Als deze kuur dan over is heeft moeders minder pijn!
3 comments:
Maar het ene ongemak wordt vervangen door een ander ongemak?
En dan is de keuze: welk ongemak is het best te verdragen? 't Is niet leuk...
Sterkte ermee An, en wat mij betreft mag de kou en de wind plaats ruimen voor zon en warmte, heb ik helemaal niks op tegen ;-)
Jeetje An, sterkte met slikken en de pijn en prachtig gedicht;-))
@ Ja dames , helaas weegt het ene ongemak niet tegen het andere op ,maar ik heb het beloofd , ik ga slikken !
Post a Comment