Door de moorden en de toestanden die eraan vooraf gingen en erna volgden is het leven nooit nooit nooit meer hetzelfde geworden.
Opvallend vind ik wel de veerkracht , de lef en de moed van de mensen die gebleven zijn en die de weg terug naar elkaar gevonden hebben.
Want het is eigenlijk onvoorstelbaar en bijna onmogelijk om uit te leggen hoe diep het erin gehakt heeft in een zo kleine gemeenschap waar iedereen elkaar kent en ook nog familiebanden met elkaar heeft.
De scheuring , de ramp , het wantrouwen , het gevoel door een ieder verlaten en verraden te worden.
De dreiging , de niets ontziende dreiging.
En dat allemaal hebben Surinamers overleefd , ze zijn doorgegaan , hebben hun leven opgepakt.
Op de achtergrond altijd het gemis , de pijn en het grote onnodige verlies.
En de schaamteloosheid van hen die dit alles teweeg gebracht hebben , hun arrogantie , hun domheid en hun hoogmoed.
Ik hoop dat die nu voor de val komt ...na 25 jaar.
Is er gerechtigheid , is er iets dat opweegt tegen zoveel ellende?
Geen flauw idee en ik hoop dat dit alles een vorm van satisfactie voor de nabestaande teweeg brengt.
Suriname heeft zijn naiviteit verloren 25 jaar geleden.
Ik wens ze heel veel trots en wijsheid toe , tijdens dit belangrijke "straf" proces.
3 comments:
Ik ben benieuwd hoe dit proces af gaat lopen.
Ik ken een broer van één de slachtoffers.
Ik denk m.n. voor de nabestaanden dat er nu eens spijkers met koppen geslagen moetenworden en koppen moeten rollen.
Ik hoop een eerlijk proces. Maar je weet het maar nooit. Natuurlijk iemand die zoveel moorden op zijn geweten heeft moet achter slot en grendel verdwijnen.
fleurvh
Dat er eindelijk eens gerechtigheid mag komen....
Post a Comment