Tobben

Ik lag al in bed , heb al een paar uur geslapen, werd wakker maar nu kan ik niet in slaap komen.

Vandaag heb ik een gesprek gehad met iemand die heel veel bagage heeft en daar even geen weg mee weet, het overviel me maar ik realiseer me gelijk dat niet iedereen een evenredige baal met zorgen mee krijgt.

Ik heb vaak gedacht dat je die naar draagkracht kreeg, alleen heeft zij er op dit moment te veel, helaas.
Nee oplossen kan ik het niet en dat is ook niet waarom het me bezig houd, het is een gevoel van verbazing, misschien zelfs verbijstering dat zoveel tegelijk op een bordje terecht kan komen zonder dat de persoon er paal en perk aan stelt of iemand zoekt om te helpen orde in de chaos in geest & hart te krijgen.

Nu groeit het allemaal boven het hoofd en de argwaan naar iedereens motieven neemt angstwekkende vormen aan, ik vind zo een totaal verlies in de mensen om je heen heel erg zonde, het gevoel dat alles en iedereen je toch wel in de steek zal laten.

Ik wou dat ik de mogelijkheid had, haar voor een poosje hierheen te sturen , Casa NO worries, al was het alleen maar mentaal, even de knop om en bijkomen, pas op de plaats en alles overdenken.

Sometimes life sucks!