Solidariteit

Dat was het thema van het bevrijdingsfeest en juist hier in Zuidoost was dat er even niet.

In een bejaardenhuis zou er een rijzende tentoonstelling over de West in de WOII komen te staan en dat stuitte op prostest van enkele bewoners.
Er werd spoed overleg gepleegd en de tentoonstelling en het feest werden verplaatst naar het CEC op Ganzenhoef.

Bewoners Zuidoost vieren Bevrijdingsdag
29 april 2008
Onder het motto ‘Vier vrijheid in Amsterdam Zuidoost op 5 mei 2008' organiseert het Bewonersnetwerk Zuidoost (BNZO) en de stichting Nusantara Amsterdam voor de eerste keer in Amsterdam Zuidoost een 5 mei viering.

Dit woonbuurt- en etnisch overstijgende bewonersinitiatief heeft een stadsdeelbrede ambitie en gaat het thema van 2008 vrijheid en solidariteit in gezamenlijkheid vieren. Om 14.30 uur vindt de officiële opening plaats in het CEC gebouw, Bijlmerdreef 1289 in Amsterdam Zuidoost.
Vertegenwoordigers van het organisatiecomité en stadsdeel Zuidoost nemen het woord over het verleden en heden van deze historische episode en geven een voorschot op de toekomst. Ook wordt er een cultureel programma met verteldichtkunst, zang en muziek gepresenteerd.

Tenslotte is hier ook de unieke expositie “Wereldoorlog II in de West' te bezichtigen.


Ik ben er heen geweest , ten eerste om de tentoonstelling te zien , want hoewel ik in Su ben opgegroeid , weet , wist ik er niet erg veel van.
Dit is een stuk geschiedenis dat niet heel erg veel aandacht kreeg .
O ik wist wel van dat Duitse oorlogschip , de Goslar , dat in de haven tot zinken werd gebracht en er tot de dag van vandaag ligt te vergaan , van de interneringskampen voor Duisters , die in Su woonden & de mensen die van sympathie voor de 'vijand ' verdacht werden.
Maar sommige dingen was ik vergeten , zoals de mannen die op zee waren in de Koopvaardij , de vrouwen die werkten als chauffeuse of telegrafiste , de mannen die vochten in de KNIL .
Andere dingen waren totaal nieuw voor me bijvoorbeeld de lijst van mannen en vrouwen die hun steentje in het verzet bijgedragen hebben en soms hun leven gelaten hebben , allen uit de West.

Ik vond het een zeer leerzame en indrukwekkende tentoonstelling , als het even kan een aanrader voor mijn lezers.
De viering is me ook goed bevallen , niet een heel grote groep mensen en voornamelijk ouderen , maar ik hoop op het begin van een goede traditie.

Met de bewoners van het bejaardenhuis waar het protest klonk , volgt nog een discussie en zoals mv . Esajas van de Surinaamse Vrouwen Bijlmermeer gisteren terecht zei , hoop ook ik dat men naar elkaar zal willen luisteren.
Beranová, Jana.