Een van de eerste dingen die me hier in NL opvielen waren de bomen.
In SU waar ik opgegroeid ben , ken ik de naam van zowat elke boom die er in de buurt groeide en als je dat niet wist was er wel iemand in de buurt die je dat kon vertellen , zelfs als je buiten de stad was , waren er nog genoeg mensen die wisten wat voor bomen er in hun omgeving "woonden".
Hier , is de reactie een stuk onverschilliger , nou ja , het is een boom !
Het heeft toch echt een aantal jaren geduurd voordat ik iemand tegen kwam die er meer weet van had en die heeft me met eindeloos geduld de bladvormen en kenmerken zitten uitleggen , nog bedankt Mart ! , maar ook mijn ex heeft me heel veel geleerd tijdens onze wandelingen door deze wijk met boek in de hand.
Dat was al in het begin van onze verkering , want hij woonde al in ZuidOost en ik werkte er alleen maar en verbleef toen nog in de buurt van het , hoe kan het ook anders , Surinameplein ;-) , waar hij heel dichtbij werkte trouwens.
Ondertussen , heel veel kennis verder , ben ik heel erg dol op kastanjebomen.
Rond de toko waar ik al jaren een aantal uur per week doorbreng stonden er heel veel dicthbij de poli.
Groot was de schrik dat de bomen weg werden gehaald toen er bouwplannen ontstonden voor de nieuwe afdeling Psychiatrie .
Gelukkig zijn ze wel behouden gebleven en verplaatst naar de weg bij het Ronald McDonald huis waar ze het uitstekend doen.
Jammer genoeg ben ik wel het zicht op de mooie kastanjes kwijt en kijken we nu op een spiksplinter nieuw gebouw , beslist niet lelijk , maar natuur is het zeker niet.
Al met al ben ik heel blij met het feit dat er op het mooie plekje dan ook een stel kastanjes staan. Gezellig met zijn twee , een rose en een witte.
1 comment:
Mijn dochter heeft ook iets met bomen. Als er bomen gekapt worden is er grote paniek tot tranen toe.
fleurvh
Post a Comment