...voelt als....

...spijbelen, ik heb vandaag studieverlof want ik kon kiezen of ik extra lessen wilde of tijd voor zelfstudie.

Nee, ik wil niets meer horen, als het me nog niet allemaal duidelijk is dan lukt het nooit meer is mijn gevoel nu.
Na drie weken stampen, stomen en op het laatste moment tips en trucs, is het genoeg geweest!

Ik merkte het woensdag al toen ik mijn boek opensloeg om alles door te lezen, ik voelde zo een weerzin dat ik het dichtgeslagen heb.
Gisteren het examen gemaakt, 11 A4-tjes aan een kant gevuld, ingeleverd en vertrokken.

Thuis op de bank gekropen en wel 3 uur geslapen want ik ben in een loveaffair gewikkeld met een stevige verkoudheid, verkwikt opgestaan en na een uur weer doodmoe.
Vannacht heel goed geslapen en voor vandaag heb ik een shopochtend ingelast.

Ik voel me niet te beroerd, maar de hulp komt en daar heb nu even geen zin in.
Avanti! De frisse lucht lokt ;-)

Volbracht!( deel 2 )

Na heleboel geneuzel en met de hulp van het kind die de powerpointpresentatie gemaakt heeft omdat ik het te druk had....

De presentatie is gedaan, helaas waren we wegens ziekte met een vrouw minder, ik ben ingesprongen en heb ook dat hoofdstuk gedaan.....het is volbracht!!
Heel veel ergenis later, die nu allemaal storm in een glas water en extra stress heeft opgeleverd, is dat onderdeel van het examen afgesloten....heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk.

Morgen mag ik een dag " gewoon " werken in de toko, donderdag Methodische Vaardigheden afleggen, gevolgd door een studiedag vrijdag.
Hier zie ik niet tegenop ....dat scheelt enorm.

He he , ik mag weer even onderuit ;-))!

Zondag

Maar nog geen zonnige dag, wie weet komt dat nog.

Gisteren was ik zoooooooooo ontzettend moe dat ik het niet uit mijn systeem kreeg, was vroeg wakker maar daarna ............was ik pas tegen een uur of 15.00 een beetje mens.
Maar ik had wel de fut om uitgebreid te koken, daar was ik al een poos veel te moe voor ;-)

Vandaag ben ik, fitter, hoewel mijn bed weer lonkt.
Dus, eraan toegeven en nog een paar uur pakken en dan opgemonterd aan de studie.
Morgenochtend moet ik er echt aan geloven, de eerste examendag.
Gelukkig maar, onderhand zat ik er echt tegen aan te hikken en te balen van alle last minute instructies.

Nooit gedacht dat ik ooit eens naar een examen uit zou kijken.

Druk druk druk

Zo is het even aan dit front...

Ik loop mezelf een beetje in de weg en in mijn hoofd is het nog veel drukker.
Daarom ga ik elke avond maar vroeg naar bed met een boekie, niet dat ik gelijk slaap maar het helpt me te ontspannen.
Veel te vertellen heb ik dan ook niet, maar ik wilde laten weten dat ik er nog wel ben.

Het is gewoon DRUK !

Volbracht

Het is net 21.00 geweest.
Het kreng is af, dat wil zeggen.....
Zover als het nu kan.

Morgen met de meiden overleggen hoe het nu verder moet, het werkstuk is af op 1 bijdrage, dus een hoofdstuk na.
Voor de presentatie heb ik een fotovolgorde nodig, daarna kan ik de fotos in een powerpointpresentatie doen en wordt het een kwestie van klik de volgende foto bij het presenteren.

Gelukkig hoef ik dit nooit meer op deze manier te doen.
Toch???!!

Weekeind rust??

Done! De eerste week na de vakantie zit erop.
Tijd voor vrije dagen, andere activiteiten, rust.
Mispoes!!

Na een drukke week ga ik dit weekeinde heel erg hard aan de slag met het eindwerkstuk dat op dinsdag ingeleverd en gepresenteerd moet worden.

Voor de vakantie waren we in het werkgroepje al overeengekomen dat we minstens een dag in de vakantie ermee aan de slag moesten, wellicht twee.
Maar zoals dat meestal gaat, werd er driftig aan geknabbeld, resultaat, 1 echte bijeenkomst de zaterdag voor de start van de school en nog niemand van de dames had iets op papier.

Een had wel een heleboel reseach gedaan en aan haar enthousiasme was goed te horen dat ze goed op dreef was, de andere twee zaten nog in het stadium van, oja ...werkstuk...
Voor mij was dat behoorlijk frustrerend omdat ik het tot een geheel moet maken en mijn aandeel afhankelijk is van hun input.
Maar dinsdag zouden ze het klaar hebben en minstens op papier dan wel digitaal zodat ik ermee aan de slag kon, dan konden we vrijdagmiddag na de les het afronden, in het weekeinde nog ff wat puntjes op de i en klaar is miep.
Ik heb nog geopperd dat het een heel rooskleurig idee was, dat de zaterdag of zondag weer samen komen geen luxe zou zijn, waarop de dames hartelijk lachtten, wat een onzin zeg!

Dinsdag kwam de eerste reality check, we moeten een compleet werkstuk inleveren en niet alleen een presentatie geven....de dames hadden nog steeds niets verder gedaan en yours truly keek alleen de groep aan ...
Ik heb niet veel gezegd en simpel weg afgesproken dat de iedereen voor vrijdag haar aandeel per mail naar me toe moest sturen zodat we het vrijdagmiddag konden bespreken en ik in het weekeinde er verder mee aan de slag kon.
Hoe dan ook heb ik besloten, dat ik geen onvoldoende krijg voor dit vak en al moet ik het verdomde ding eigenhandig in mijn eentje schrijven, komen zal het er.

Vrijdagochtend toen ik in mijn mail keek, zag ik zegge en schrijve 1 bijdrage ...nog niet geheel af, maar ik kan daar wat mee.
De bijeenkomst gisterenmiddag had geen enkel nut, ik heb een van de dames geholpen met wat opzoeken, zaterdag krijg ik het aandeel van de twee anderen.


Dag weekeind rust, dat tijd voor mezelf.
Ik schrijf dit niet op om te klagen maar als constatering dat lang niet iedereen dezelfde inzet of belangen heeft, al werk je al 6 maanden naar een doel.
Samenwerken betekent niet echt dat je samen evenveel moeite en tijd erin steekt, soit.
Ik weet nu echt weer waarom ik het werken met werkgroepen HAAT!!

Sensatie

Eens in de zoveel tijd is het raak.
Dan hoor je ze weer overvliegen, heel laag en steeds rond en rond gaan over de Plas.

Ze , dat is de Politiehelicopter.
Meestal hoor je dat als er een uitbraak is uit de "Bijlmerbajes", op de een of andere manier vluchten de criminelen meestal deze kant uit, of verwacht de Politie dat.
Net was het weer eens zover.
Dochterlief zat achter de pc en stond al snel voor het raam, vooral omdat het deze keer een heli was die enorm laag overvloog en je de sirenes van de Politieauto`s ook duidelijk horen kon.

Ik verbaas me er elke keer over, het verschil tussen haar en mij.
Als ik buiten gedoe of geraas hoor, registreer ik dat en ga door met mijn bezigheden.
Zij loopt naar het raam, gaat staan kijken en doe er dan verslag van...
Deze keer vertelde ze dat een van de buren die eerst op het balcon stond te kijken, nu met gezwinde spoed richting Plas liep.
Gelukkig, fffffffffffff gaat dat haar net te ver!

Morgen lezen we wel in de krant of horen we op AT5 wel wat er precies aan de hand was.

En dit is hele verhaal:

Zeiler in de problemen op de plas - dus 0900 8844 bellen!

Dinsdagavond 12 augustus keken we vanuit ons appartement in blok R naar een zeiler die als enige op de plas aan het zeilen was. Plotseling maakte de boot slagzij. De zeiler probeerde de boot weer rechtop te krijgen, maar het resultaat was alleen dat de boot helemaal omdraaide en met de kiel recht omhoog kwam te liggen.

Ik belde toen maar de politie via het 0900-nummer, omdat de situatie me niet echt prettig leek. De politie beloofde even iemand langs te sturen.

Omdat we maar geen politieauto zagen rijden, besloten we bij het water te gaan kijken. Daar zagen we een motoragent, een politieauto, een brandweerauto, nog een brandweerauto, nog een brandweerauto, nog een brandweerauto, nog een brandweerauto én er verscheen een politiehelicopter boven het water.

Inmiddels was er ergens vandaan een motorbootje gekomen, die de zeiler had geholpen zijn boot weer rechtop te krijgen. Terwijl die alweer vrolijk aan het zeilen was, stonden er dus een motoragent, een politieauto en vijf brandweerauto's aan de kant en cirkelde de heli nog geruime tijd over het water.

Wat één telefoontje naar de politie voor gevolgen kan hebben!...
( Dit is een verslag van een wijkgenote )

Dag vakantie

Vandaag is het zover, het is over, lessen beginnen weer en het ritme veranderd...

Niet dat ik zes weken lummelen achter de rug heb, maar ik heb wel genoten van meer vrije tijd om ander dingen te doen, visite te ontvangen, op pad te gaan, kortom meer de baas te zijn van mijn agenda.

Das nu weer over en uit, de verplichtingen roepen en het is even wennen, vooral stil zitten en luisteren zal me niet meevallen vandaag.

Maar ...soit zo is het nu eenmaal en gelukkig is er geen stralende zon....die komt later op de dag zeggen ze, dan heb ik me vermoedelijk al met mijn lot verzoent.

Prettige werkdag allemaal!

Kindergedachten

Het regent - o, wat regent het!
Ik hoor het uit mijn warmen bed,
Ik hoor den regen zingen, -
Het regent, regent dat het giet -
Dat niemand daar nou iets van ziet,
Van al die donkere dingen!
Het ruist en regent en het spat -
Nou worden alle bomen nat
En plast het in de sloten, -
Het regent óver- óveral - !
O hé! - daar loopt het zeker al
Bij straaltjes uit de goten!

Wat is dat gek en leuk geluid!
Wat is het lekker om dat uit
Je donker bed te horen: -
't Is of de regen samen praat,
Of dat een kerel buiten staat
Te fluistren aan je oren.

Nou druipt het in dat open gras -
Nou zal er wel een grote plas
Op alle wegen komen, -
Nou lopen nergens mensen meer -
Verbeel je eens in zo een weer - !
Daar wou ik wel van dromen.

En vroeg, morge' in den zonneschijn,
Als dan de blaadjes zilver zijn,
Met droppeltjes bepereld -
Dan doe ik toch mijn eigen zin: -
Dan loop ik héél - en héél ver in
Die schoongeworden wereld!


C.S. Adama van Scheltema

Mooier kan je zo een nacht niet beschrijven...
Ik hoorde de regen zingen ;-)

Oeroetiki

Dat is een kunstwerk dat al jaren in de Gouden Leeuw staat.

Ik heb me laten vertellen dat deze kunstglijbaan in de eerste jaren toegankelijk was voor de kinderen uit de flat, maar door de klachten van de bewoners recht boven het kunstwerk, werd het een afgesloten binnen tuin.
Langs de hele gang van de Gouden Leeuw zijn er van die plekken te vinden, soms staat er een bankje, maar het zijn prachtige tuinen waar altijd in ieder seizoen wel iets te bekijken valt.
Oeroetiki boeroe is heel bijzonder ...het blijft je lokken.....

.......ook al komen er geen echte kindertjes meer uit de buik!

Bezoek

Gisteren ben ik voor het eerst echt op bezoek geweest bij Cin.
De keren hiervoor was het huisje kijken en zien hoe het opschoot, maar nu is ze verhuisd en ik was niet de enige die op visite was.

Ziet het er niet knus uit?

Op bezoek was ook Rania met haar ouders, ze is werkelijk een schatje.

Ze vond het helemaal niet erg om voor me te poseren op Cin haar droombank.

Echt een heel comfortabele bank om je helemaal thuis te voelen.
Mooie stulp he!

Niet fit

Och heden, ik ben moe en krijg het, geloof ik, niet uit mijn systeem!

Sinds het feestje ben ik ontregeld en wat ik ook doe, slapen, vroeg naar bed, wakker blijven, het helpt allemaal niet echt.
Misschien is het gewoon wel het idee dat dit mijn laatste vakantieweek is en dat ik maandag weer in het normale ritme van 5 dagen werken stap.
Hoe dan ook, ik heb deze week ook nog een heleboel te doen.
Lukken zal het zeker wel, maar mijn blog zal niet dagelijks iets nieuws bevatten...
Gaaaaaaaaaaaaaaaap, gaaaaaaaaaaaaap, ik ga zometeen naar bed!

Feestje

Het was een zeer geslaagd feestje met familie uit alle delen van Nederland ;-)

Ruby en ik zijn behoorlijk bezig geweest in de keuken en dat heeft gretig aftrek gevonden.
Ik had me voorgenomen om nou eens eindelijk een bami zo traditioneel Javaans mogelijk van smaak te maken, natuurlijk op mijn manier en het is me echt, heel goed gelukt, al zeg ik het zelf, dus voortaan hebben Ruby en ik er een gerecht bij voor ons repertoire.

Op verzoek van Ruud had Ruby zich op de taart en saoto soep gestort en ze heeft zichzelf weer overtroffen, vooral de taart was zoals iemand zei, net als zo hoog als de taart van Mathilda .

Maar goed eerst moest de taart versierd
Ruud gaat uitgebreid zitten voor de versiering, eerst worden de smarties op kleur uitgezocht...in elk bakje zit een ander kleurtje. Hamilton kreeg gelijk zijn eerste les " taartdecoratie".

..helemaal volgens Ruuds ontwerp



Ruud en the girls doen de taart eer aan.

De eerste gast was pap en daarna volgden Debbie, Harald met Noah en Mica.
Ruud wist van niets en was dus zeer aangenaam verrast met deze nicht met gezin uit het Amerfoortse.



Ik herken heel veel in vastberadenheid van de dames Noah en Ruud, maar Mica stal zeker weten de show bij de dames, dat wordt een hartenbreker, Deb.

De tantes Judith en Cynthia ontbraken ook niet

Hier een vreetzaam onderonsje


Later op de avond kwam ook Cindy langs en die nam neef Ernesto mee....


Nu weten we echt weer waarom Rayman altijd naar je vader en je moeder vraagt ;-))
Niet te geloven maar echt, Cin heeft een talent de verre nichten en neven te vinden.

Dit kiekje kon ik niet laten ....de oessies van Judith, Ernesto en Cindy, talk about colorfull footwear.

Al met al was het een zeer geslaagd feestje en staan er natuurlijk niet alle gasten op, maar dat zie je pas achteraf.
Ruby schittert ook door afwezigheid, omdat ze zelf een serie van de plaatjes geschoten heeft en de enige die ik van haar maakte, is niet geschikt voor publicatie.
Toch nog een op de valreep....

Ik ben behoorlijk brak maar geloof me, het was beregezellig.

19

Sentimenteel, zo voelt het vandaag, wakker worden met het idee dat de kleine meid vandaag 19 jaar oud is!

En alle cliche`s kloppen, de tijd is omgevlogen, ze is al een hele dame en weet steeds beter wat ze wil.
Voorlopig slaapt ze nog in haar eigen bedje, in haar eigen kamer en heeft het druk met werk en studie.
Vandaag staat ze in het middelpunt en krijgt ze haar traditionele chocoladetaart gemaakt door Ruby, die vermoedelijk al onderweg is.
Het weer ziet er als altijd veelbelovend uit,zonnig en wat regen voor de late middag of avond.

2 Augustus, we vieren feest!

Bakplezier

Iedereen die hier regelmatig leest of mij kent weet dat ik dol ben op koken, bakken en braden.
Ik gebruik zelden kant en klaar producten en doe het meestal van "scratch", behalve die ene cake.
Das de keksie, de beroemdste Su eiercake die de loflijke gewoonte heeft in elkaar te zakken, gelijk een slecht gemaakte soufle, het "valt" vaak zoals dat in SU genoemd wordt.
Hier is een foto, die ik eerlijk van het net gepikt heb:

Een prachtig luchtige keksie!

Nou was mijn tante de allerbeste keksie bakster die ik ken en ze draaide haar hand er niet voor om, 10, 12, zelfs 14 eieren gebruikte ze met een zekerheid....de keksies zagen en smaakten fantastisch.
Helaas is dat nu verleden tijd, maar ik denk nog met weemoed terug aan de keksie van Friedchen.

Ik zal de verhalen over mijn misbaksels voor me houden, maar wel verklappen dat deze cake mij menige frustratie heeft opgeleverd.

Sinds een paar jaar is er wel een oplossing voor, er is namelijk een Su bakker die eerst op de zaterdagmarkt in Zuidoost stond met een gebakskraam met traditioneel Su gebak en allerlei bollen, berlinerbollen met jam, chocoladebollen, viadoebollen, struisbollen en nog veel veel meer, het was er elke week beredruk en Zainab was echt een ontmoetingsplek.
Maar de bakker stond niet stil en ging experimenteren en vond de ideale kant en klaar mix uit voor de keksie!
Eieren, wat water en olie toevoegen, nauwgezet de aanwijzingen volgen en succes verzekerd.
Vroeger kocht ik de mix op de markt en later in de Boni, in Reigersbos, maar daar zie ik de mix niet meer, wel de koekjes en gebak die ze in het gewone assortiment hebben.

Je kunt je indenken hoe blij ik was toen ik laatst ergens anders de keksie mix vond, maar ook een barramix.

En dat geeft dus het bakplezier, gisterenavond heb ik weer met succes een keksie gemaakt.
Helaas vergeten er een foto van te schieten, vandaar mijn fotojatwerk.
De smaak was als altijd voortreffelijk, het gebak smelt op de tong, zoals het hoort;-))