Koets

Elke dag als ik mijn virtuele vrienden groet heb ik het over mijn koets waarin ik duiken ga.

De meesten hebben geen idee waarom ik dat schrijf maar het bed waar ik enorm aan gehecht ben geeft mij een prinsessen gevoel en daarbij horen koetsen , palfeniers en chaise longues....
Je hebt het vast al geraden ..ik heb een antiek bed.
Niet zo lang geleden bedacht ik me dat mijn bed en ik al bijna 25 jaar onafscheidelijk zijn en dat ik met een tussenpoos van anderhalf jaar bijna iedere nacht in het bed stap...om in mijn slaap te duiken.


Het was liefde op het eerste gezicht tussen mij en het bed...het stond daar eenzaam en wat verloren op dat brede trottoir in de Wijtenbachstraat ..we moesten er langs op weg naar het Postkantoor ....maar de winkel op die mooie lentedag , was gesloten .
Er hing een briefje ...even weg , ben zo terug.....
We bleven er staan om te wachten ....en minuut of 10 en toen besloot mijn gezelschap door te stappen en ik zeeg op de Franse tuinstoeltjes neer die er ook stonden, vergezeld van een kindje in de buggy.
Natuurlijk waren er meer kapers op de kust en menigeen bleef bewonderend er naast staan , wat natuurlijk bij mij de drang vergrootte.....het was mijn geliefde en ik moest en zou het hebben .



Een half uur later was mijn gezelschap terug en samen met het kindje dat de buggy onderhand zat was begonnen we te wanhopen .
Het lange wachten had wel tot gevolg dat de concurrentie langzaam maar zeker afdroop ,maar toch , ik bleef onrustig.
Anderhalf uur heb ik me zitten verbijten en kwijlen en toen kwam eindelijk een mevrouw met een krat vol violen in haar armen naar het keldertje toe ; uit de verte al ratalend dat het erg was dat het zolang geduurd had maar ze was wel drie keer langs gereden voor ze een parkeerplaats vond...eindelijk.



Op het moment dat ze de deur opendeed stormde er een echtpaar op haar af en begon gelijk over het bed en wilde weten wat het kosten moest......
Nee , zei ze gedecideerd , ik geloof dat die mevrouw eerst was en die heeft heel lang op me zitten wachten....

Zo kreeg ik , door mijn acute verliefheid HET BED ..omdat ik er niet vanaf kon blijven en heb staan strelen op de eerste mooie lentedag in dat jaar.....me onbespied wanend ,maar zo duidelijk verliefd dat het van me afdroop.....

Het bed heeft me een habbekrats gekocht want slechts 3 zijden zijn origineel , de kant naar de muur toe is bijgevoegd....250 gulden ....en nog steeds geniet ik elke nacht van elke cent die ik eraan gespendeerd heb.


Mijn bed en ik , onafscheidelijk na zoveel lief en leed...het eerste echte bed waarin de dochter terecht kwam.....