Tegenwoordig hoort dat bij mijn dagelijkse leven.
Het is raar maar het went , er zijn dagen dat het me nauwelijks stoort of opvalt dat ik wel vaak kreunend overeind kom , eerst sta te wiebelen voordat ik begin te lopen en moeite heb om de simpelste dingen te doen .
Op dit moment is het wel heel erg, sinds de hete dagen heb ik maar 1 nacht kunnen doorslapen en zijn ook de nachten niet pijnloos waardoor ik net zo moe uit mijn bed stap als ik erin geklauterd ben.
Tijd dus voor een bezoek aan de dokter.
Ik heb er helemaal geen zin in want ik kan nu al raden , verhoging van de pijn stillers met alle gevolgen van dien voor mijn darmen of prednison ....jaaaaa zeg en dat bij mijn gewicht.....meer smaken zijn er nu eenmaal niet ......dacht ik .
De dokter heeft in haar wijsheid besloten dat ik deze week maar de dubbele hoeveelheid pijn stillers moet slikken en mijn lijf niet moet forceren, gelukkig is de fameuze badkamer klaar!
Volgende week mag ik me dan weer vervoegen want dan gaan we anders over op zwaarder geschut...en ze stelt voor om aan speciale fysio te beginnen.
Ik hoop dat de pijn snel minder wordt .....aan de fysio moet ik wennen , maar het lijkt me wel een fijn idee om te laten beoordelen hoeveel ik nog bewegen kan zonder dat met nog meer pijn te moeten bekopen.
3 comments:
Pijn maakt moe, niet slapen maakt moe en door moeheid is de pijn nadrukkelijker.
Hopelijk wordt de cirkel doorbroken An.
Bah! wat naar..ik heb nu zelf RSI, continue pijn aan arm, schouder, nek..wordter gestoord van...het went niet...
Sterkte An
niet leuk, niet leuk...
hopelijk wordt het beter!
Post a Comment