Het is een langdurig en steeds weer terugkerend gevecht.
De strijd tussen mezelf en de overtollig kilo`s.
Dat ik ooit een slanke den met het daarbehorende figuur zal hebben , dat is utopia en dat idee heb ik al jaren geleden achter me laten liggen.
Neee niet schrikken ik ben echt niet van plan me in allerlei bochten te wringen om het ideaal beeld te bereiken ,dat is gewoon voor mij niet eens een wens.
Maar omdat ik al een poos weer heel veel pijn in mijn gewrichten heb en weet dat het weer tijd wordt om aandacht aan het langzaam groter groeien te besteden ben ik de strijd aangegaan.
Het gaat langzaam , maar gestaag en het enige wat ik weiger is in het weekeinde er stevig aan te trekken.
Dat doen we dan ook niet , in het weekeinde mag de lat wat lager en amuseer ik me door de dochter uit te dagen om nieuwe dingen uit te proberen.
Zo hebben we ons al een keer gewaagd aan muffins en berlinerbollen.
De dochter is niet zo een keukenprinses , ik mag zelfs stellen dat ze totaaaaaal geen belangstelling heeft voor voedsel bereiding maar op de een of andere manier waren dit nou wel versnaperingen die haar tot de stap naar de keuken konden verleiden.
Mijn lol door de week is dan ook iets bedenken wat haar weer mee de keuken intrekt en ik begin het vermoeden te krijgen dat ik niet eens zoveel moeite hoef te doen voor iets bijzonders maar dat ze er zelf ook wel genoegen ik begint te krijgen in het getuttel in de keuken met moeders.
Helaas zijn vannacht de plannen voor vandaag een onverwachtte dood gestorven.
Ik werd wakker door een kreunende stem die naar de pijnstillers vroeg en ze op mijn slaperige aanwijzingen niet vinden kon.....
Ze heeft de hele nacht gespookt ...heeft heel erge pijn in haar buik , is vreselijk misselijk en loopt leeg.
Gelukkig had ik pijnstillers in zetpilvorm in huis en hoewel ze die nooit heeft zien zitten , gingen ze braaf erin.....wowwwwwwww ze is dus hondsberoerd.
Vanmorgen in alle vroegte stond ze weer naast mijn bed na een onrustige nacht op de bank en vertelde me dat ze nu ergens anders ging liggen slapen......de pijn meeviel ,en nam nog een zetpil om door te kunnen slapen ....ze ligt in de logeerkamer op een matras op de vloer , dat is koel meldde ze gedecideerd....
Ik ......ben stil en laat haar liggen..
Slaap is nog steeds de beste medicijn.
Mijn lijn is in goede handen bij mijn zieke dochter......
9 comments:
Beterschap en Veel succes met het lijnen.
Hopelijk is het niet besmettelijk anders gaat dat lijnen wel snel Anila!
Dat je dochter zo maar opgeknapt wakker mag worden en dat t toch nog een gezellige zondag wordt.
hopelijk is ze snel weer beter Anila...
Succes met de strijd An!!!!
Hoeveel wil je eraf hebben en volg je een bepaald dieet?
Beterschap met dochterlief!
X
Nee ik volg geen dieet dan opletten wat er door het mondje gaat!
Het kind knapt langzaam op , gelukkig!
Ik schat dat ze morgen weer echt op de been is.
Allemaal heel moeiljk Anila, ik moet een beetje steun bij jou vinden bij het afslanken :)
Uit eerste hand kunnen we bevestigen dat in Amerika de SUV's ruim worden gebruikt voor het vervoer van hun enorme kroost.
Leuk Jacq , daar moet ik om lachen ...ENORM......hahha ,maar ze hebben inderdaad vaker grotere gezinnen dan in Europa...
Go for it! Ik denk dat opletten met wat er door je mond gaat ook de beste manier is en ook de enige afdoende manier.
Heel veel succes!
Post a Comment