...is eigenlijk helemaal geen straat.
Ik woon in een wijk waarbij de gebouwen met fietspaden met elkaar verbonden zijn , sommig iets breder en waar het door het vele groen en de plas heel goed toeven is.
Ik denk dat ik regelmatig wel iets lyrisch schrijf over het uitzicht , de bomen , de planten , vogels , kortom de fantastische natuur en dat terwijl ik officieel in Amsterdam woon.....tuurlijk is het een buitenwijk van zeer twijfelachtige reputatie ,maar dat mag de pret niet drukken.
Hoewel het al jaren aan het veranderen is, denkt de rest van Nederland nog steeds dat we in een enorm criminele en vooral pikzwarte , enge wijk wonen ,waar moord en doodslag heel normaal zijn..
Niets is minder waar.
Als ik me niet vergis wijzen de statistieken uit dat er in de betere wijken in deze stad meer inbraken plaatsvinden , desondanks is het zo dat ieder incident in deze wijk de landelijke pers blijft halen , het is dus tegen de bierkaai inwerken.
Maar we hebben ook heel veel kunst , openbaar en in vele gebouwen .
We hebben een heel mooi beeldenpark van openbare kunstwerken,groter dan in welke wijk ook en in onze wijk staat ook het gebouw met de grootste Kunstcollectie van Hedendaagse kunst buiten een museum...toevallig werk ik er ook.
In de 25 jaar dat ze bestaan hebben ze al 2 dikke kunstboeken over hun collectie het licht doen zien , echte collectors items.
In onze wijk besteed men ook heel veel aandacht Cultuur , helemaal omdat die zo divers is.voor elk wat wils.
We hebben een goed lopend Centrum voor Beeldende Kunst, een Kindercircusschool , een kunstinstelling die migranten cultuur registeert en stimuleert, een Jeugdtheaterschool , een muziekschool die heel breed georienteerd is en een eigen theater.
In onze wijken kunnen kinderen ook nog voor een habbekrats instumenten zoals een steel-pan leren spelen of met een brassband meedoen.
Er staat een Muziekhal van grote reputatie, een voetbal tempel die zijn weerga niet kent , de eerste megabioscoop en oja ook nog een podium bekend als Stage waar ook menig bekend artiest zich niet schaamt om zich te laten horen.
Door het jaar heen hebben we minstens 6 festivals , waarbij van alles aan bod komt en zeker drie van heinde en verre tot ver over de landsgrenzen bezoekers trekt.
De straat waar ik woon , bevalt me uitstekend en in de 17 jaar dat ik in deze wijk woon , ben ik die als geen ander gaan waarderen....
Ik voel me nergens zo prettig en op mijn gemak als hier.
Voor anderen nog steeds een enge plek ,maar onderhand behoor ik al weer jaren tot de echte Bijlmerbelievers!
Kom je ook eens bij ons buurten??
Thursday, April 27, 2006
Thursday, April 13, 2006
Smaak
Voor de deur van mijn werktoko staan ze al jaren.
Je kent ze wel van die grote betonnen bloembakken gevuld met conifeerachtigen voor een gedegen groen geraamte.
Helemaal niet mooi of lelijk , gewoon groen om naar te kijken en niets mis mee..
In de winter soms heel mooi ,met rijp of sneeuw en de musjes zie je vaak in de inmiddels forse naaldbomen nestelen.
Maar dan komt het voorjaar en op zekere dag komt er zo een karretje aan met enkele tuinmeneren en dan gaat het gebeuren ....de eerste voorjaarshandelingen ...
Een grote slang wordt er uitgetrokken en de bakken worden flink bevloeit.
Daarna gaan DE violen erin ; neen , niets aan plan of zo , ze worden erin gepoot , het is immers voorjaar.
En hoewel ik niet van violen houd , kan ik niet anders dan toegeven dat het de boel aanmerkelijk opfleurt.
Wat daarna volgt , daar het ik veeeeeel meer moeite mee.
Ergens eind mei of zo dan moet volgens de oppertuinmeneer klaarblijkelijk de violen boel eruit, mooiste tijd gehad en dan , dan komen ze eraan.
Zonder enig gevoel voor smaak of gevoel voor decoratie worden de eenjarig bloeiers erin geplempt.
In elke bak 2 geraniums, 1 rode en 1 rose, 3 afrikaantjes , wat wit spul dat over de rand gaat hangen , naam mij onbekend, 2 rode iets bloemen en als we geluk hebben wat lavendel.
Ieder jaar weer zie ik het met afgrijzen aan .
Het komt bij niemand op om de bakken eens op kleur, soort of weet ik veel eens anders in te planten, jaar na jaar is er weer de smakeloze jaren 50 plantspul dat de bakken siert in de zomer.....
Zouden die heren nou echt zo een oogkleppen op hebben en nog nooit een tuinprogramma bekeken hebben?
Geen Eigen huis en tuin, geen Tuinruimers of weet ik veel hoe die tuinmannen hun tv-kunstjes heten....
Mij zouden ze een groot plezier doen als ze voor de verandering eens een andere tuinbril op zouden zetten.
Elk jaar staan ze er weer ...een hele zomer lang LELIJK te wezen , die grote betonnen bloembakken!!
Je kent ze wel van die grote betonnen bloembakken gevuld met conifeerachtigen voor een gedegen groen geraamte.
Helemaal niet mooi of lelijk , gewoon groen om naar te kijken en niets mis mee..
In de winter soms heel mooi ,met rijp of sneeuw en de musjes zie je vaak in de inmiddels forse naaldbomen nestelen.
Maar dan komt het voorjaar en op zekere dag komt er zo een karretje aan met enkele tuinmeneren en dan gaat het gebeuren ....de eerste voorjaarshandelingen ...
Een grote slang wordt er uitgetrokken en de bakken worden flink bevloeit.
Daarna gaan DE violen erin ; neen , niets aan plan of zo , ze worden erin gepoot , het is immers voorjaar.
En hoewel ik niet van violen houd , kan ik niet anders dan toegeven dat het de boel aanmerkelijk opfleurt.
Wat daarna volgt , daar het ik veeeeeel meer moeite mee.
Ergens eind mei of zo dan moet volgens de oppertuinmeneer klaarblijkelijk de violen boel eruit, mooiste tijd gehad en dan , dan komen ze eraan.
Zonder enig gevoel voor smaak of gevoel voor decoratie worden de eenjarig bloeiers erin geplempt.
In elke bak 2 geraniums, 1 rode en 1 rose, 3 afrikaantjes , wat wit spul dat over de rand gaat hangen , naam mij onbekend, 2 rode iets bloemen en als we geluk hebben wat lavendel.
Ieder jaar weer zie ik het met afgrijzen aan .
Het komt bij niemand op om de bakken eens op kleur, soort of weet ik veel eens anders in te planten, jaar na jaar is er weer de smakeloze jaren 50 plantspul dat de bakken siert in de zomer.....
Zouden die heren nou echt zo een oogkleppen op hebben en nog nooit een tuinprogramma bekeken hebben?
Geen Eigen huis en tuin, geen Tuinruimers of weet ik veel hoe die tuinmannen hun tv-kunstjes heten....
Mij zouden ze een groot plezier doen als ze voor de verandering eens een andere tuinbril op zouden zetten.
Elk jaar staan ze er weer ...een hele zomer lang LELIJK te wezen , die grote betonnen bloembakken!!
Sunday, April 02, 2006
Weerperiklen
Heb je het al gehoord?
De komende week gaan we weer terug naar de nietaflatende winter ...het gaat weer vriezen!
Neeeeeeeeeeeeee dacht ik toen ik het hoorde , niet nog een keer , ik begin net aan de verbeterde temperaturen te wennen en het feit dat ik niet hoef te stoken.
Helaas is het weer onverbiddelijk, en heeft het weinig compassie voor MIJN wensen.
Lieve mensen , zoek maar weer op de dikke jas , muts , sjaal en wanten ....
APRIL DOET WAT HET WIL!
Kreun.steun...zucht
De komende week gaan we weer terug naar de nietaflatende winter ...het gaat weer vriezen!
Neeeeeeeeeeeeee dacht ik toen ik het hoorde , niet nog een keer , ik begin net aan de verbeterde temperaturen te wennen en het feit dat ik niet hoef te stoken.
Helaas is het weer onverbiddelijk, en heeft het weinig compassie voor MIJN wensen.
Lieve mensen , zoek maar weer op de dikke jas , muts , sjaal en wanten ....
APRIL DOET WAT HET WIL!
Kreun.steun...zucht
Saturday, April 01, 2006
Bloghopping
Soms als ik mijn blog heb bijgewerkt kan ik de verleiding niet weerstaan en ga ik eens bladeren in de blogs.
Bovenaan de pagina staat namelijk in een hoekje zo een knopje dat next blog heet en als je daarop drukt , kan je met een simpele druk op de knop de wereld rond.
De vreemdste , leukste , hilarische en bizarre uitingen van het mensdom kom je tegen..
Paginas vol gedachten , hobbies , verzamelingen in allerei talen , waardoor je soms geen idee hebt wat er toch op zo een pagina staat.
Mooie fotos , persoonlijke ontboezemingen, vreemde ideeen , absurde feiten , spannende kleuren, blog na blog laat ik zo op het beeldscherm langsdartelen.
Het fenomeen internet blijft me verbazen, na ongeveer 6 jaar rondsurfen is het nog steeds als een doos van Pandora , je weet nooit wat je nu weer zult vinden waar je nooit bij stilgestaan hebt , een mening over had of zelfs maar geweten hebt dat anderen dat maar bij benadering interssant vonden.
Ik weet nog dat ik vroeger in mijn ICQ profiel had staan dat mijn pc mijn venster naar de wereld was...het is nog steeds onverminderd waar , al chat ik nauwelijks meer ,maar ik kan me nog heel erg goed de avonden en nachten vol enorm veel plezier herinneren , de contacten over de hele wereld met mensen van divers pluimage.
Na een poos merkte ik dat ik er steeds minder behoefte aan wisselende contacten had en is het bij regelmatig schrijven en lezen op fora die me bevallen teruggebracht.
Maar heel soms , dan heb ik weer zin in avontuur and boldly go where no one has gone before , jaaaaa jaaaaaaaaaa....
Dan druk ik het knoppie en en ga bloghoppen.
Dan reis ik voor een dubbeltje de hele wereld rond en geniet van al dat fraais en het leuks dat bloggen , DE wereldrage van de verbale navelstaarders, te bieden heeft.
Die goede man daarboven heeft rare kostgangers!
Bovenaan de pagina staat namelijk in een hoekje zo een knopje dat next blog heet en als je daarop drukt , kan je met een simpele druk op de knop de wereld rond.
De vreemdste , leukste , hilarische en bizarre uitingen van het mensdom kom je tegen..
Paginas vol gedachten , hobbies , verzamelingen in allerei talen , waardoor je soms geen idee hebt wat er toch op zo een pagina staat.
Mooie fotos , persoonlijke ontboezemingen, vreemde ideeen , absurde feiten , spannende kleuren, blog na blog laat ik zo op het beeldscherm langsdartelen.
Het fenomeen internet blijft me verbazen, na ongeveer 6 jaar rondsurfen is het nog steeds als een doos van Pandora , je weet nooit wat je nu weer zult vinden waar je nooit bij stilgestaan hebt , een mening over had of zelfs maar geweten hebt dat anderen dat maar bij benadering interssant vonden.
Ik weet nog dat ik vroeger in mijn ICQ profiel had staan dat mijn pc mijn venster naar de wereld was...het is nog steeds onverminderd waar , al chat ik nauwelijks meer ,maar ik kan me nog heel erg goed de avonden en nachten vol enorm veel plezier herinneren , de contacten over de hele wereld met mensen van divers pluimage.
Na een poos merkte ik dat ik er steeds minder behoefte aan wisselende contacten had en is het bij regelmatig schrijven en lezen op fora die me bevallen teruggebracht.
Maar heel soms , dan heb ik weer zin in avontuur and boldly go where no one has gone before , jaaaaa jaaaaaaaaaa....
Dan druk ik het knoppie en en ga bloghoppen.
Dan reis ik voor een dubbeltje de hele wereld rond en geniet van al dat fraais en het leuks dat bloggen , DE wereldrage van de verbale navelstaarders, te bieden heeft.
Die goede man daarboven heeft rare kostgangers!
Subscribe to:
Posts (Atom)