Ik begin er net een beetje uit te kruipen , snel gaat het helaas niet.
Hoe het zo gekoment is , tjsa , een samenloop van het een en ander maar in grote mate de teleurstelling dat het allemaal misgelopen is met de aanvraag van de scootmobiel.
Langer dan 10 weken in de wacht voor Jan met de korte naam en nog steeds geen zelfstandig vervoer.
Het gevolg is dat ik met het mooie weer en tijdens mijn vakantie nog net zo aan huis geklonken was, dus eigenlijk de bekende druppel.
Ondertussen ben ik de pen gekropen heb een stevige klacht ingediend bij Welzorg waar alles is uitgezocht en recht gebreid.
Dat wil zeggen ....de aanvraag ligt nu in Heerlen en ik wacht weer.
Eergisteren heb ik maar weer eens een foontje aan het geheel gewaagd en dat is niet erg goed voor mijn gemoed.
Tuurlijk kreeg ik weer en nitwit aan de lijn die van niets wist , niets wilde en vooral mijn humeur op de proef stelde.
Nadat ik hem bedankt had voor zijn sublieme hulpverlening , heb ik maar weer de klachtenmevrouw gebelt.
Vandaag zal iemand me terug bellen om de stand der zaken door te geven.
IK hou mij adem maar niet in ....
Gelooft u nog in wonderen??
4 comments:
Balen An, dit was niet wat we hadden afgesproken.
Toch blijf ik naar je toe denken.
Scoot for An!
Oh dit is waardeloos zeg... ik ga maar eens een kaarsje voor die scoot branden!
wat rot Anila!
Ik had het je zo gegund.
Maar misschien worden je klachten series genomen en krijg je alsnog die scootmobiel.
ik duim voor je
Verdo*** An, wat een wanbeleid toch weer... :-(
Post a Comment