Het duurt niet zo lang meer of de lang verwachtte kleine komt eraan.
Onderhand weten we dat er een jongetje aan komt , das lang geleden , in onze tak van de familie is dat al bijna 53 jaar geleden.
Dit wordt dan het eind van de damesdynastie.
Tuurlijk maakt het helemaal niet uit of het een dame of een heer is , het hoort er wel bij om daar lekker maf over te doen alsof je er maar het minste aan veranderen kan .
Het is en blijft een kwestie van accepteren en hopen dat de nieuwe wereldburger gezond en wel op dit ondermaanse de intrede doet.
Dus zitten we nu de dagen vooruit te wensen , behalve oma die nog even een zakenreisje in de planning heeft en Zijne Hoogheid de baby verzoekt om even te wachten.
Moeders zit te broeden en te puffen en stikken van de hitte die dit jaar natuurlijk erger dan ooit is daar in de tropen.
Het voert me terug naar het einde van mijn eigen zwangerschap die toen ook viel in de heetste periode sinds heel lange tijd.
De kamer is ingericht , de koffer is gepakt en alles staat klaar.
Nu Koning Baby nog .....
Ik ben toch zo benieuwd of hij op oma wacht!
Wednesday, October 25, 2006
Thursday, October 12, 2006
Dip
Dat is iets wat niemand graag wil meemaken , maar waar je soms niet aan ontkomt.
Ik begin er net een beetje uit te kruipen , snel gaat het helaas niet.
Hoe het zo gekoment is , tjsa , een samenloop van het een en ander maar in grote mate de teleurstelling dat het allemaal misgelopen is met de aanvraag van de scootmobiel.
Langer dan 10 weken in de wacht voor Jan met de korte naam en nog steeds geen zelfstandig vervoer.
Het gevolg is dat ik met het mooie weer en tijdens mijn vakantie nog net zo aan huis geklonken was, dus eigenlijk de bekende druppel.
Ondertussen ben ik de pen gekropen heb een stevige klacht ingediend bij Welzorg waar alles is uitgezocht en recht gebreid.
Dat wil zeggen ....de aanvraag ligt nu in Heerlen en ik wacht weer.
Eergisteren heb ik maar weer eens een foontje aan het geheel gewaagd en dat is niet erg goed voor mijn gemoed.
Tuurlijk kreeg ik weer en nitwit aan de lijn die van niets wist , niets wilde en vooral mijn humeur op de proef stelde.
Nadat ik hem bedankt had voor zijn sublieme hulpverlening , heb ik maar weer de klachtenmevrouw gebelt.
Vandaag zal iemand me terug bellen om de stand der zaken door te geven.
IK hou mij adem maar niet in ....
Gelooft u nog in wonderen??
Ik begin er net een beetje uit te kruipen , snel gaat het helaas niet.
Hoe het zo gekoment is , tjsa , een samenloop van het een en ander maar in grote mate de teleurstelling dat het allemaal misgelopen is met de aanvraag van de scootmobiel.
Langer dan 10 weken in de wacht voor Jan met de korte naam en nog steeds geen zelfstandig vervoer.
Het gevolg is dat ik met het mooie weer en tijdens mijn vakantie nog net zo aan huis geklonken was, dus eigenlijk de bekende druppel.
Ondertussen ben ik de pen gekropen heb een stevige klacht ingediend bij Welzorg waar alles is uitgezocht en recht gebreid.
Dat wil zeggen ....de aanvraag ligt nu in Heerlen en ik wacht weer.
Eergisteren heb ik maar weer eens een foontje aan het geheel gewaagd en dat is niet erg goed voor mijn gemoed.
Tuurlijk kreeg ik weer en nitwit aan de lijn die van niets wist , niets wilde en vooral mijn humeur op de proef stelde.
Nadat ik hem bedankt had voor zijn sublieme hulpverlening , heb ik maar weer de klachtenmevrouw gebelt.
Vandaag zal iemand me terug bellen om de stand der zaken door te geven.
IK hou mij adem maar niet in ....
Gelooft u nog in wonderen??
Subscribe to:
Posts (Atom)