Dat leek me wel wat voor de meiden, die zijn altijd en eeuwig bezig om elkaar te kappen en van allerlei fraaie kapsels te voorzien ,dus ik heb contact gezocht met de fotograaf en ze opgegeven.
Het bleek te gaan om een fotoreportage voor het Weekend Magazine van de Volkskrant en of de foto erbij zou zitten , dat zouden we pas achteraf weten en als dank zat er een stel mooie , professionele fotos voor de meiden in.
Na wat heen en weer gemail zou de fotograaf op 30 april langskomen ,maar alles wat er fout kon gaan ging mis , de een moest werken en kwam later , de ander moest afbellen vanwege familiegedoe en wat overbleef was dat ik dan maar voor de dochter model zou zitten en andersom.
De fotograaf bleek een zeer aardige kerel te zijn en we hebben heel wat afgelachen en bepraat tijdens zijn bezoek.
De krant zou ons benaderen als we er definitief in stonden , maar dat kon hij niets garanderen want zij maakten zelf een keus.
De maandagavond erna ging de foon en het kind werd per telefoon uitgehoord voor de bijhorende tekst.
Vrijwel niemand hebben we het vooraf laten weten en gisteren ,vol spanning keek ik on line...maar noppes ik kon niets vinden.
Nog een uur later ging het kind eens kijken en plots hoorde ik een onbedaarlijke lach , mensenkinderen ze kwam niet meer bij ....., ze heeft wel een kwartier slappe lach gehad.
Ik heb ook gelachen , maar mijn lach was wat zoetzuur, nee toch echt niet als de kiespijnboer.

Kun je nagaan , ik heb er een dag of drie meegelopen en echt het stond beeldig en zoals de dochter al zei , ik zag er 10 jaar jonger uit , al was het alleen al door mijn facelift vanwege de heel strakke elastiekjes!
Foto : Rob Hornstra