These are the ties that bind

Vorige week kwam een van mijn vele nichtjes langs.

Toevallig kreeg ik haar aan de foon aan mijn werk omdat ze op zoek was naar informatie , heel grappig want ik herkende haar stem .
Familie he.
Ik heb haar diezelfde avond gebeld en ondanks het feit dat we twee uur bijgekletst hebben aan dat roddeldraadje maakten we ook een afspraak voor de zondagmiddag.

Met zijn twee zijn we " down memory lane " gegaan en we hebben ettelijke albums doorgewerkt.
Ze was namelijk op zoek naar fotos van haar jeugd en aangezien mijn moeder altijd al de familieachivaris werd genoemd , is het geen wonder dat ook ik stapels aan plaatjes van de kinderen uit de familie bezit , want er was altijd wel een camera bij de hand als we bij elkaar waren.

Ik ben nu zover dat ik er afstand van kan doen , simpelweg omdat ik zoveel fotoboeken vol leuke plaatjes heb , die ik zelden nog bekijk en omdat ik het heel erg vind als je geen kinderfotos van jezelf hebt.
De grootste selectie heeft mijn moeder , dat moge duidelijk zijn , dus ik weet waar ik ze halen kan en ze heeft ervoor gezorgd dat mijn broer en ik genoeg plaatjes van onszelf hebben zodat we de voorraad niet missen.

De meeste fotos hebben een verhaal erachter en we hebben heel wat herinneringen opgehaald en zij heeft me heel veel verteld van haar herinneringen aan die dagen.
Het is heel grappig om te horen dat je een leuke tante was en dat ze zich heel erg prettig voelde bij haar tantes.
Nog grappiger was om een stel fotos te vinden van de kinderen van mijn zus met een groen genopt salopetje en ze riep ...dat was van mij!
Toen ze vroeg , maar hoe kwam ik eraan , kon ik haar vertellen dat het ding van mij kwam.
Het was haar verjaardagskado toen ze een jaar of 5 werd , ik zag dat ding in de kinderboetiek hangen en ik was op slag verliefd er op , tercht blijkt ; ze was er gek op.
Toen zij eruit gegroeid was heeft haar zusje het nog aangehad.

Door de fotos kwamen we er weer achter dat haar moeder het later aan mijn zus heeft gegeven toen daar de oudste erin paste en zo is het verder door de meiden dankbaar gebruikt.
We vonden nog fotos van de twee oudste dochters van mijn zus in het pakkie , maar niet die van haarzelf.
Das nog eens waar voor je geld , er zit ongeveer 7 jaar verschil in leeftijd tussen Faab en Rohani ....een onverslijtbare kwaliteit!

Gisterenavond bedacht ik me opeens , dat we niet alle fotoalbums te pakken hebben gehad , er waren nog een stuk of 5 die niet in die kast stonden , dus daar zou nog wel eens een foto in kunnen staan van haar in de genopte outfit , want ik kon me haarscherp herinneren dat die er moesten zijn.
En ja ...mijn zoektocht was succesvol , ik heb nog meer dan 30 plaatjes voor haar gevonden.
De dag van het pakkie is goed vastgelegd ; er waren maar liefst 5 te bewonderen.

We hebben vorige week al een afspraak gemaakt dat ze snel weer langs komt en dat we dan de fotos gaan digitaliseren en opslaan op een cdrom zodat ze er lang plezier van zal hebben.
Het is een hele klus , maar echt leuk om te doen , er waren namelijk ook fotos bij die ik nog niet kwijt wilde , omdat ze bijvoorbeeld in het trouwalbum van mijn zus staan ( ja ik heb er een hele reportage van ) en die krijgt Ruby te zijnertijd.
Ik verheug me daar al op , want ik kan me het plezier heugen dat ik had bij het inscannen van de fotos van de jonge jaren van mijn moeder en haar zussen.
Zo zie je maar dat Brook Benton gelijk had ...these are the ties that bind.

Nu heb ik nog een probleem ...
In gedachten zie ik nog een foto , van haar , met een blauwe jurk en van die kleine zweedse muilen aan , die we Faab`s hoeven noemde , omdat ze er zo enorm mee rondstampte.
De jurk heb ik voor haar gemaakt en de hoeven , waren een kado van mijn zus.
Ik weet dat ik die foto ook ergens heb..
Maar waar???!!