Druk

Vorige week was mijn haar aan groot onderhoud toe , dus Beryl kwam mijn luizenbol weer onderhand nemen.


Rudya had ik speciaal gevraagd om thuis te blijven want ze nam beide schatjes mee en die zijn druk.
Ik heb heel erg moeten lachen om Rudya`s reactie op het duo , ze komt Beryl vaker tegen dan ik , maar dat is dan altijd buiten , dan zit Jamil in de buggy en loopt Jada er om heen te darren , meestal zijn het korte gesprekken.
We hadden van alles aan blokken en duplo binnen handbereik en dat was een hit.

Ik vind Jada wel een enorm creatief en fantasievol kind , ze ziet overal mogelijkheden in , binnen de korste keren had ze met twee chopsticks , de blokkendoos en een blik een drumstel in elkaar gedraaid en zat genoeglijk te trommelen ....Jamil vond het ook wel leuk , maar nee , dat was voor grote zussen!

Ruud mocht achter Jamil aan rennen die watervlug door de woonkamer op pad was op weg naar uitdagingen en ondertussen zat ik onder de schaar en probeerde nog een oogje in het zeil te houden , dolle boel!
Maar de stralende lach waarmee meneer van het ene naar het andere avontuur op weg is ...geweldig om te zien en luisteren ....nou neeeeeeeeeeee ...
Ik moet wel toegeven dat het e e e met verheffing van de stem hem toch even deed nadenken.


Toen mijn haar geknipt was heeft Jada me nog geholpen de paastakken af te tuigen en de spullen op te bergen en dat ging heel goed hoor , ze heeft ook buiten op het balcon de lege plantenbakken staan omscheppen , kortom , ze heeft zich kostelijk geamuseerd.

Jamil vond ondertussen de knopjes van de televisie , dvd speler en de mediabox veel leuker , zou die later iets in de techniek gaan doen ???
Ik heb wel de indruk dat hij het machtig interessant vindt.

Ik heb genoten van het bezoek en mijn haar zit weer fantastisch.

Het leukste was dat ik me jaren terug in de tijd waande toen Beryl zelf net zo oud was en ik haar met Frederique ging ophalen voor een logeerpartij.
Stevig tussen ons twee ingeklemd liep ze dan ; met onze vuisen in haar capuchon van de jas om te voorkomen dat ze losbrak...en dapper waren we , want we gingen zelfs shoppen met haar op de Albert Cuyp.
Het grappigste ontdekten we later , toen we bij de Mac gegeten hadden , ze kreeg een grote onverantwoordelijke milkshake van ons , toen bleek ze keurig mee te kunnen lopen , een handje in de jouwe en in de elleboog de grote beker tegen zich aangeklemd...de rust in persoon.


Ik zie het dus ook helemaal voor me hoe Jada & Jamil over een paar jaar kalm en sereen op visite komen....net zo kalm als hun moeder nu is.
Het kan verkeren , Bredero zei het al!