Ik ben boos ...
Boos op mezelf
Boos op de situatie
Boos op alles om me heen
Boos
Ik heb me dus teruggetrokken , mijn bed ben ik ingedoken
Heb de dekens over me heen gedaan
Niet dat het echt iets oplost , maar het voorkomt grote uibarstingen
Het voorkomt dat ik tegen de verkeerde mensen ga brullen
En het behoed me voor onredelijke uitbarstingen waar redelijkheid alleen werkt.
Ik ben nu bijna 3 weken verder en zo op het oog gaat het beter
Ik functioneer schijnbaar weer
Ik sta op , lummel rond , werk , ga naar bed , slaap ...
Ik slaap zelfs vaster dan ik in tijden heb gedaan
Maar ik weet het dat het schone schijn is
Want ik ben nog steeds boos razend zelfs
En ik voel me behoorlijk teleurgesteld en machteloos!!
Afgeschreven...........................
Of dat echt zo is weet ik niet
Want ik jank nog steeds als ik onverwachts met mijn boosheid geconfronteerd word
Ik ben niet in staat een telefoongesprek te voeren om inlichtingen in te winnen
En dat is iets wat ik zelf moet doen , want ik ken het hele verhaal
Dus schrijf ik het hier ook maar duidelijk op
IK BEN BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOS!!!@#*&*@!!!
6 comments:
Herkenbaar... helaas! Soms is het dan het beste om je terug te trekken... doe ik tenminste. Nergens meer schrijven, amper nog op msn bereikbaar... Geen zin meer, boos/verdrietig, oneindig droevig...
Alles gaat wel weer over... maar ergens weer een stuk meer teruggetrokken, achter hoge muren... stukje gevoelsdood zo lijkt het.
sterkte ermee!!
En hoe is het er nu mee? Ik dacht net: Ik ga eens in Anila's log kijken of er wat staat.
Boosheid wordt na een tijdje gemengd met een gevoel van gelatenheid, van 'ach...'
Sterkte! :-*
Hopelijk vind je snel je vechtlust weer terug, zodat je je boosheid constructief toepast.
Dat dacht ik dus ook Carina!
Zo wijs ik je altijd vind richting anderen en zo doordacht de adviezen voor anderen, zo moeilijk is het soms om die wijsheid en adviezen op jezelf te betrekken hè?
Boosheid is ook goed, dat maakt je scherp. Sterkte ANila.
Had ik al niet langer het gevoel dat er wat met Anila was?
Waarom heb ik dan toch niet de reflex gehad om op deze blog te gaan kijken...
En nu Anila? Nu we weer een maand verder zijn?
Toevallig kom ik op je blog, terwijl ik je niet ken en wat triggert me...ik wilde ook gaan schrijven over mijn boosheid. Duurt ook zeker al een maand en overvalt me op de meest rare momenten.. veel naar de sportschool.. en ik val wel uit tegen mijn zoon en mijn ouders. Probeer met meditatie t toch positief in te zien, want die boosheid is enkel een reflectie.
Hoewel er bij mij niet zoveel ernstigs gebeurt is, heb ik me nog nooit zo besodemietert gevoeld
Post a Comment