Vanwege mijn zeer gemengde afkomst ben ik gezegend met een bos krullen , en wat wil het geval , het zijn niet zomaar krullen ;maar een bos wol oftewel niet kroes niet glad haar ; een bos haar waarvan de kappers wit of zwart de rillingen van krijgen ,nee haar zoals het mijne is hun wanhoop!
De manier waarop het zit heb ik na jaren worstelen en uitproberen eindelijk zelf in de hand.
Als kind was ik jaloers op mijn zussie die een gewone kop met golven had die naar believen even in model gebracht kon worden , mijn haar was een stuk bewerkelijker en de eerste beste kans die ik kreeg om te ontkroezen greep ik dan ook met beide handen aan...
Ha! ik dacht dat het een oplossing zou zijn , maar de waarheid is het tegendeel , het is eigenlijk ook niet geschikt om te ontkroezen want het effect is dan dat het te glad wordt , ik lijk dan wel een chinees met een bad hair day.
Door de jaren heen wijs geworden laat ik mijn haar al jaren natural en met heel veel gexperimenteer kan ik mijn haar eindelijk aan ..ik kan het laten opzitten en pootjes geven..tenminste ....bijna helemaal.
Wanneer ik wil heb ik dus krullen , golven ,kroezige krullen en soms zelfs iets dat met enige goodwill een afro heten mag.
Het grappige is dan haar meer is dan het vrouwensierraad, ahem ,wat een opvatting he, maar ook een stuk identiteit.
Sinds een jaar of twee ben ik ook actief op een forum voor kroeshaar en door uitwisseling heb ik nog veel meer geleerd over kroeshaar , de specifieke noden , behoeften en het verzorgen van deze niet altijd gewaardeerde haarsoort , vooral niet door de mensen die ermee gezegend zijn....
Over het algemeen gold binnen de zwarte gemeenschap hoe gladder haar hoe mooier en kroeshaar werd betiteld als slecht haar.
Het is voor vele zwarte vrouwen dan ook een enorme overwinning om natural te gaan en niet meer hun haar en arme hoofdhuid bloot te stellen aan chemische behandelingen ,die lang niet altijd onschuldig aflopen.
Geschokt ben ik nog steeds door het verhaal dat door het ontkroezen je zelfs helemaal kaal en met een onherstelbaar verbrande en gevoelige schedel verder door het leven heen moet..huiveringwekkend als dat je overkomt.
Het vreemde is dat ondertussen ik al twintig jaar mijn haar niet meer ontkroes en ondertussen allerlei kapsels gehad heb, van heel kort tot lang haar , want wat als kind niet lukte...de laatste jaren groeit mijn haar als kool en bezit ik vaak een bos gezonde lange haren...maar ...de krullen ....die verdwijnen als ik niet speciaal aandacht aan besteed..... eruit.
Het lijkt wel alsof mijn haar een tegengestelde beweging heeft gemaakt tot mijn eigen ik ....het werd hoe langer hoe witter en mijn bewustzijn hoe langer hoe zwarter.
3 comments:
O Anila, ik heb je stuk weer met aandacht gelezen. Ik vind het heel erg inspirerend om in jouw log te kijken.
Ik wil ook plaatjes!!
Ik heb weleens zo'n show gezien van Oprah over zwarte vrouwen en hun haren. Daar sta je niet bij stil wat daar allemaal achter zit.
Nu heb ik een vriendin met een zwart dochtertje met kroeshaar. Dus dan kan ik een beetje proeven aan hoe dat is. Staartjes maken en spul wat ze erin smeert om het handelbaar te maken.
Ik heb zelf krullen. Maar ik heb het soort krul dat soms een goede bui heeft en soms een slechte bui. Soms is het maar een zielig bosje haar en dan vind ik dat ik het aan mezelf verplicht ben om er een weelderige bos van te maken.
Dat is ook zoiets raars, dat je haar niet mag zijn zoals het nu eenmaal is.
Binnenkort ga ik naar de kapper en dan laat ik mij een kapsel aanmeten en dan mag het haar zijn zoals het is die dag (met een beetje hulp van mij.......)
Hallo Anila
Leuk om te zien dat je nu ook een weblog hebt.Je hebt een leuke schrijfstijl. Ik zal wat vaker komen lezen over je belevenissen.
Je schrijft inderdaad leuk.
En je kan met jouw haar inderdaad alle kanten op :)
Post a Comment