Verbouwing 2

Ondertussen zijn ze er , de heren bouwvakkers.



Gisteren is er van alles uitgeboord , gebeiteld , uitgefreesd en dat alles af en toe in tweevoud, je kunt je indenken hoe blij mijn buren waren.

De gang ziet er interessant uit , beplakt met vruchtensappen verpakking aan de rol , kleurig is het wel en het beschermt mijn vloerbedekking tegen het gruis en het grit en de stevige schoenen ....ah , positief denken.



De loodgieter stapt ook al vrolijk tussen het gedoe door en regelmatig heb we dan wel of geen water ...laat dochterlief juist dan besluiten met een vriendin hun haren te verfen en blonderen..gelukkig kunnen ze bij de buuv de klus in haar badkamer afmaken....meiden ....fffffffff



Vandaag is het de beurt aan het betere tegelwerk , ja ze zijn zover dat de tegels op de muur kunnen en omdat de vorige tegels goed vastzaten gaat dat over de oude heen , daar heb ik heel wat schietgebedjes voor gedaan met geweldig resultaat.(Nog meer boren had ik niet overleeft)
Wit , hagelwit zijn de tegels, nog wel schiet door mij heen want je kunt ze tegenwoordig zo heel mooi verfen ,ik heb al heel wat ideeen.



De vloer krijgt een zandkleur , ach das weer eens wat anders dan het vuildonkerrood dat er tot nu toe op zat....De badkamer vordert en wordt langzaam aan een douche paleis...






Zometeen komt de interieurspecialiste gelukkig de ergste stofresten kuisen.

Tropisch Nederland

Heet is het , heel heet.

Net als de rest van Nederland verheug ik me bij de eerste zonnestralen in het voorjaar al weer op de komende zomer..
De eerste groene scheuten, bollen , blaadjes ,ik kijk ze zowat de grond en bomen uit want ik wil warmte , gezelligheid en zon...liefst zo snel mogelijk.



Niet dat ik een hekel aan de winter heb , nee ik geniet best wel van de wisselende seizoen , alleen ben ik tegen het einde van de winter helemaal daas van het opgesloten gevoel.
Dan wil ik naar buiten , de balcondeur dagen lang open en zwoele zomernachten terwijl ik tot diep in de nacht op het balcon zit.




Dan komt langzaam het voorjaar op gang en dit jaar zat er wel flink de klad in en leek het erop dat de zomer maar niet echt van start wilde gaan, mopperen deden we met zijn allen ,he, dat het weleens tijd werd voor een paar mooie warme dagen....



En ...hier zijn ze dan , we worden op onze wenken bediend...warme dagen aan een stuk en als klap op de vuurpijl ..het is tropisch heet...
Warme nachten, warme ochtenden, warme middagen , hete avonden , hete nachten, hete ochtenden en langzaam aan zie je de kribbigheid stijgen...



De zomer ....zo lang op gewacht ...zo naar uitgekeken..
De ventilator draait lange dagen door , het bed is klam en ik slaap slecht....
Goddank zijn er niet veel muggen dit jaar.



Maar ....het IS zomer!



Met dank aan de dagelijkse fotos van @Thomas Schlijper .

De verbouwing

Het komt eraan , de volgende week gaat het gebeuren..

Vanmorgen heel vroeg belde de opgewekte aannemer me wakker om dit door te geven ..joepie ...


Heugelijk , dat wel, want het betekent dat het ligbad eruit gaat ,ik zal het wel een beetje missen maar vanaf het moment dat erin klauteren om te douchen meer pijn dan genot opleverde is het ligbad meer een sta in de weg dan luxeartikel geworden.
Dit weekeinde voorzie ik wel oeverloze baduitspattingen van de oogappel die heel goed snapt waarom het ding verdwijnen moet ,maar haar zaterdagse ritueel van bad ,met radio , boek en kaarsjes ten node zal inruilen.


Maar , de verbouwing zelf ....o heden ,mag ik daar hartgrondig van rillen??
Ik ben het meer dan zat , al die vaklui in huis , die met grote , brede stappen alles voor mevrouwtje regelen zullen...kreun en steun kruipen uit mijn tenen omhoog.
Ik woon nu al bijna 12 jaar in deze flat , met heel erg veel genoegen, laat ik dat voorop stellen en de eerste 5 jaar zelfs zonder onderhoud.
Dat vond ik al een luxe want van mijn vorige stulpjes was ik het jaarlijkse onderhoud ook al danig gaan vrezen.

En toen.....toen begon het...
Eerst werden de vloeren in de lifthallen vervangen...geschatte duur 4 dagen , realiteit 2 weken.
Daarna werden de hallen en het trappenhuis geschilderd...
De buitenkant van de flat moest ook een kwastje....leuk leuk aldoor op de meest onverwachtte momenten zo een bak met schilders voor de ramen, en daarbij werden ook alle houten ramen en deuren vervangen .
In rap tempo achter elkaar volgden de nieuwe keuken , 3dagen werk (echt waar!),de vervanging van de liften, de nieuwe cv ketel met individuele luxe thermostaat,een thermostaatkraan in de badkamer , een videofoon in de hal, opnieuw schilderen van de buitenkant vooraf gegaan door grote zandstraal schoonmaak voor en achter,huis voor 6 weken in de steigers , 3 weken voor en toen weer 3 weken achter en de hele dag schilders enzo voor de ramen,moderniseren van de hal, nieuwe brievenbussen inbegrepen (duur 4 maanden , waarbij je nooit wist of je erdoor kon of niet), gevolgd door de laatste actie vrijdag jongstleden.
In het kader van het politie veiligheidskeurmerk zijn alle deuren en ramen gecontroleerd op hang en sluitwerk , waarbij gelijk onderhoud gepleegd werd aan de aluminuim ramen en omlijstingen, tochtstrips vervangen werden en in de voordeur een nieuw stalen slot met stalen deurbeslag en slotkom en dievenklauwen ingebed werden.
Oja ,we zijn nu ook een brandmelder rijker.
Met de nieuwe entree en lift, is de flat zo gelikt dat je het idee krijgt in een supermodern hotel te stappen.

Volgens het schema van de verhuurder had ik nu een pauze van ongeveer een jaar in het vooruitzicht.

Totdat de aannemer belde.....maar deze verbouwing is door mijzelf aangevraagd...pijn weegt op tegen ongemak moet je maar denken.
De enige lol die ik hieruit put is......dat ik volgend jaar de dans ontspring , want dan staan de badkamers op de planning .

Ik zal tevreden alle buren aanhoren die mopperend en vol sjagge door de weken heen ploeteren , en genieten van mijn eigen , speciaal op mijn noden ingerichtte, weliswaar niet erg luxe, badkamer!

Boedha

Mijn boedha verslaving is begonnen in mijn jeugd.

Mijn familie uit alle windstreken en een van mijn tantes( de

Chinese

dus) had een heel mooi zelfontworpen huis...in dat huis hadden ze in de woonkamer een heeeeel grote kast van plafond tot vloer tussen de woonkamer en keuken met vakken aan beide kanten en ....als summum ...daar zat ie , in een speciaal voor hem gecreeerd vak ...

DE BOEDHA.

Zowat een halve meter hoog , zittend , dik bol,met uitgezakte vette buik en dolgelukkig met een welvoldane lach op zijn spleetoog toet ...kindertjes in vrolijk gekleurde kleding over hem heen buitelend , innig tevreden in zijn positie als springplank en zacht comfort kussen....



Tante Ess , dat was onze verteltante , onze lopende familiebijbel , ze kende de hele familie van haver tot gort en had altijd wel een smakelijk verhaal over deze of gene te vertellen .....maar ,Ik , Esseline Tjon Pon Fong zoals ze altijd over zichzelf sprak als ze verontwaardigd ergens over was en haar mening kracht bij wilde zetten....
tante Ess roddelde ....NOOIT!
Als ze op visite kwam ging je er speciaal voor zitten , ze sprak constant en wist iedereen te boeien en echt , ik ken niemand binnen of buiten de familie die een hekel aan haar had , ze was zo een bijzonder charismatisch iemand...je was graag bij haar in de buurt....

Ze kon fantastisch koken en bakken en genoot ervan om in haar grote keuken , terwijl ze aldoor iedereen bezig hield, de heerlijkste maaltijden en baksels uit haar handen te toveren..
De keuken was altijd net de zoete inval ,het echte kloppende hart van de het huis en ik kan me niet herinneren dat ik die ooit leeg heb gezien.

Tante Ess , had gouden handen , want ze had ook veel plezier in zelf kleding maken en haar 5 dochters droegen de meest prachtige creaties van haar hand , ze heeft samen met mijn moeder een jurk voor mijn zus en mij voorzien van een hondenapplicatie ,ik zie het nog helemaal voor me , ik weet nog exact dat het poedels waren.
Ondertussen waren ze ook nog bezig een taart te bakken en het hele huis geurde naar lekker zoet deeg......


Ondanks mijn fascinatie voor die ene boedha heeft het jaren geduurd voordat in mijn huis boedha een plekkie sierde , want de traditie wil dat je geen boedhas voor jezelf kunt kopen .... dan brengen ze je geen geluk en wie wil dat nou niet!

Vijf jaar geleden kreeg ik de eerste vier , allemaal blauw omdat het mijn lievelingskleur is en al snel hadden ze een speciale plek in mijn woonkamer , waar ze heel Feng Shui staan met hun gezicht naar een deur toe.

Ja de boedha verdient aandacht en is omweven met rituelen.

Grappig genoeg ,krijg ik nu wel meer boedhas...van allerlei mensen waarvan ik het nooit verwacht zou hebben...en zonder enige aanwijsbare reden.

Ik heb 3 jaar geleden een kleine versie van mijn zus gekregen , zo een 15 cm hoog en voor mij een bijzonder bezit ,want zij kent de heimwee naar de grote boedha ,met de speciale plek en de warmte in het huis van mijn tante , die niet meer leeft.

Vandaar mijn passie voor de grote fertiliteits boedha.

Vervoer

Omdat de reuma steeds meer greep op mij krijgt heb ik mijn hobby , fietsen door weer en wind moeten opgeven.
Na heel wat gepuzzel en gepeins doet een mens dan een verstandige stap en gaat op zoek naar alternatief vervoer.

Overdekt vervoer?Geen sprake van zegt de consulent streng en gelijk mijn zeepbel doorborend.
Daar beginnen we niet aan , u moet aan een scootmobiel denken.

Maar dat is toch zo een veredelde rolstoel voor iets langere afstanden en hoe kom ik dan verder dan de buurt? piep ik geheel overbluft..
Er kan ook nog een vervoersregeling voor Stadsmobiel bij ...
Ik weet niet hoe dat elders is ,maar hier in deze stad zijn die ietsje minder berucht dan TCA ,onze Mokumse Taxibaas.

Zucht...ik kijk hem ontdaan aan terwijl hij me verder onderwijst over de on- en mogelijkeden van mijn aanvraag.
Want hoewel ik een keiharde indicatie heb , zit er nog wel een adder onder het gras omdat ik (nog) 10 uur per week werk.
Hierdoor moet ik van mijn werkgever een verklaring hebben ,dat ze niet mee willen betalen aan de vervoerskosten die ik op dit moment maak door per taxi naar mijn werk te gaan, anders betaalt het AWBZ niets.
Ik naar het sjefke toe en na enige weken bezit ik de gevraagde verklaring die ik met begeleidend schrijven op de bus doen naar meneer consulent.

Ondertussen school ik me in rap tempo bij via het internet naar de beren op de weg maar er blijken tal van oplossingen te zijn van een rijtest
tot aan een superdeluxe berging aan toe
, ha dat geeft de burger moed!

Enige weken later ontvang ik van de Sociale Dienst(?!)een formulier over een zeer bijzonder vergoeding voor kort vervoer...zou dat de aanvraag voor Stadsmobiel zijn??
Ik bel naar de consulent en ben stomverbaasd als ik te horen krijg dat hij heel veel moeite heeft moeten doen voor deze bijzondere aanvraag..omdat ik de scootmobiel afwijs.
Maar... maar... zeg ik als ik eindelijk een speld ertussen krijg.. de afspraak was dat we het erover zouden hebben als ik de verklaring had opgestuurd.
Nou ..we moesten dan eens een nieuwe afspraak maken en alles doorspreken...

Allerlei alternatief vervoer schiet door mij heen...


Maandag vroeg gaat de telefoon , de consulent is ziek ...maar nu hij mij toch aan de lijn heeft , bij navraag is er nog wel een probleempje, omdat ik 10 uur werk is mijn werkgever via de Bedrijfs Vereniging Gezondheidszorg verantwoordelijk voor mijn vervoer en moet deze aanvraag , hoe geindiceerd dan ook naar hun bordje....

Ik heb mijn sjefke via de mail op de hoogte gesteld....
Mij is een heel diep kater en kastje/muurgevoel overvallen..
Ik dacht dat het van belang werd geacht om mensen zo lang mogelijk in het arbeidsproces te houden...
Zou het lukken met de scootmobiel voordat ik deze nodig heb?

Of.....totdat ik me ziek moet melden vanwege het feit dat ik blut ben door de hoge taxikosten?
Zzzzzzzucht , diepe zucht.......

Familie

Ik ben heel erg op ze gesteld , mijn grote warme familie.
Dit weekeinde heb ik me weer eens erin gedompeld en genoten van al het goede wat familiebanden met zich meebrengt.
De verhalen , de gezamenlijke herinneringen, de herkenning in het uiterlijk en daden van de verschillende familieleden.

Voor mij is de familie veel groter dan het gezin waaruit ik stam.

Door de manier waardoor ik opgevoed ben zijn mijn naaste familieleden niet alleen mijn broer en zus en hun aanhang ,maar ook de neven en nichten uit het gezin van mijn moeders oudste broer.
Die twee gezinnen zijn beiden op Curacao ontstaan en totdat mijn ouders in 1960 naar Suriname gingen , had ik gewoon bij mijn weten , 2 vaders en 2 moeders die me opvoeden en 3 grote zussen , 2 broers en 1 jongere zus.


In Su leerde ik toen de rest van de familie van mijn moeder kennen ...en omdat ik mijn hele lagereschooltijd met hun gedeeld heb voel ik me met 2 nichten net zo nauw verbonden , dat zijn de dochters van mijn moeders zussen..
Kun je het nog volgen??
Met deze 2 nichten en mijn zus heb ik een dagelijkse email wisseling , 2 van ons wonen in NL en 1 in SU en de andere ..op de rots....gek genoeg woont geen van ons 4 in het land waar we geboren zijn !

Heel veel wel en wee gaat er dagelijks het wereldwijdeweb op en dat tot ons allergenoegen.

Verder hebben we ook een familiemailgroep , die loopt helaas wat minder ,maar is wel een handige plek om de fotos snel de wereld door te krijgen na familiefeesten , je plaats de link op die site en overal ter wereld hebben ze de plaatjes.

Ja want behalve op de Antillen en Suriname zit er onderhand ook al een al jaren in de USA , we worden internationaal.


Familie ik ben dol op ze .
Dit weekeinde heb ik genoten van de kleinkinderen van een van mijn nichten .
Er liep weer zo een klein jongetje rond ,heel actief en watervlug en overal mee bezig en voor in , genietend van de wereld om hem heen
Een copietje van zijn oom op die leeftijd.


Tuurlijk is de rest van de familie ook ter sprake gekomen en is er weer heel wat afgelachen om allerlei wat er speelt en aan de hand is en vergelijkingen gemaakt met oude situaties.


Een verrre neef heeft net een boek uitgegeven in eigen beheer over de een van de eerste vrouwen in onze familie, de start van onze stamboom.
Ik heb het nog niet gezien maar aanschaffen zal ik het zeker.

Een mens heeft behoefte aan zijn roots.

Sterk

Door het meedoen op het kroeshaar forum ben ik ook in contact gekomen met andere vrouwen en van het een kwam het ander....er onstond bij een van de dames het idee een meetup groep te vormen zodat we ook eens in het eggie met elkaar van ideeen kunnen wisselen..

Een prima idee en helaas heb ik de eerste 2 gemist ,maar algauw bleek dat de behoefte naar praten, over een veelal van onderwerpen die met de afkomst te maken hebben ,was en veranderde de groep van Natural Hair groep naar een Natural Roots groep.

Zondag was er weer een bijeenkomst en deze keer bij mij thuis.
Het onderwerp was ondernemen en er waren een stuk of 13 dames en 1 heer en tsjonge , wat ben ik onder de indruk.
Van de krachtige dames ,van de drijfveren , van hun ondernemingslust, van de zaken die voor hun belangrijk zijn en bovenal van hun kennis van zaken.

Ondernemen was de lijn waarlangs de gesprekken zich bewogen ,maar geen onderwerp werd geschuwd , opvoeding , idealen en hoe die om te zetten tot concrete plannen.
De een heeft een heel netwerk opgezet om kinderen in Gambia te steunen en organiseert even tussen neus en lippen door een heel Black Roots festival, de ander is zich aan het orienteren om een ICT opleiding op te zetten in het thuisland, de volgende geeft een lezing over netwerken , een ander leent ons haar know how als fiscaliste, de man in het gezelschap heeft een ondernemingslust om jaloers op te zijn van een vrachtluchtvaart maatschappij tot een catering en organisatie bureau , allemaal beheerd en bemenst met familie met heel veel compassie voor onze achtergrond : Surinamers.
Dit zijn maar een paar van de zaken die deze groep vrouwen onderneemt er is nog zoveel meer dat ik niet eens noem zoals scholing via cursussen tot aan een masters opleiding aan toe.
Wat me aan dit alles fascineert is dat ik me besef dat Surinamers als geen ander weten hoe je overal geld uit kan halen en met allerlei kleine baantjes de eindjes aan elkaar te knopen , het hosselen ....maar hier zie ik de overstap van deze gave naar ondernemersschap en de wil de kennis te delen met de achterban.



En daar ligt dan ook het grootste struikelblok.....want mijn Sranman nemen niet gemakkelijk de toegestoken hand van een andere Surinamer aan en gelooft eerder dat de hulp van anderen waardevoller is....
En dat is o zo pijnlijk ....en staat haaks op alles wat een Surinamer volgens zijn volkslied gelooft.

Opo kondreman oen opo
Rise country men, rise

Sranan gron e kari oen
The soil of Suriname is calling you

Wans ope tata komopo
Wherever our ancestors came from

Wi moes seti kondre boen
We should take care of our country

Stre de f'stre wi no sa frede
We are not afraid to fight

Gado de wi fesi man
God is our leader

Heri libi te na dede
Our whole life until our death

Wi sa feti gi Sranan
We will fight for Suriname

Haar

Mijn haren zijn heel lang een bron van ergenis geweest...

Vanwege mijn zeer gemengde afkomst ben ik gezegend met een bos krullen , en wat wil het geval , het zijn niet zomaar krullen ;maar een bos wol oftewel niet kroes niet glad haar ; een bos haar waarvan de kappers wit of zwart de rillingen van krijgen ,nee haar zoals het mijne is hun wanhoop!

De manier waarop het zit heb ik na jaren worstelen en uitproberen eindelijk zelf in de hand.
Als kind was ik jaloers op mijn zussie die een gewone kop met golven had die naar believen even in model gebracht kon worden , mijn haar was een stuk bewerkelijker en de eerste beste kans die ik kreeg om te ontkroezen greep ik dan ook met beide handen aan...
Ha! ik dacht dat het een oplossing zou zijn , maar de waarheid is het tegendeel , het is eigenlijk ook niet geschikt om te ontkroezen want het effect is dan dat het te glad wordt , ik lijk dan wel een chinees met een bad hair day.

Door de jaren heen wijs geworden laat ik mijn haar al jaren natural en met heel veel gexperimenteer kan ik mijn haar eindelijk aan ..ik kan het laten opzitten en pootjes geven..tenminste ....bijna helemaal.
Wanneer ik wil heb ik dus krullen , golven ,kroezige krullen en soms zelfs iets dat met enige goodwill een afro heten mag.

Het grappige is dan haar meer is dan het vrouwensierraad, ahem ,wat een opvatting he, maar ook een stuk identiteit.
Sinds een jaar of twee ben ik ook actief op een forum voor kroeshaar en door uitwisseling heb ik nog veel meer geleerd over kroeshaar , de specifieke noden , behoeften en het verzorgen van deze niet altijd gewaardeerde haarsoort , vooral niet door de mensen die ermee gezegend zijn....
Over het algemeen gold binnen de zwarte gemeenschap hoe gladder haar hoe mooier en kroeshaar werd betiteld als slecht haar.
Het is voor vele zwarte vrouwen dan ook een enorme overwinning om natural te gaan en niet meer hun haar en arme hoofdhuid bloot te stellen aan chemische behandelingen ,die lang niet altijd onschuldig aflopen.
Geschokt ben ik nog steeds door het verhaal dat door het ontkroezen je zelfs helemaal kaal en met een onherstelbaar verbrande en gevoelige schedel verder door het leven heen moet..huiveringwekkend als dat je overkomt.

Het vreemde is dat ondertussen ik al twintig jaar mijn haar niet meer ontkroes en ondertussen allerlei kapsels gehad heb, van heel kort tot lang haar , want wat als kind niet lukte...de laatste jaren groeit mijn haar als kool en bezit ik vaak een bos gezonde lange haren...maar ...de krullen ....die verdwijnen als ik niet speciaal aandacht aan besteed..... eruit.

Het lijkt wel alsof mijn haar een tegengestelde beweging heeft gemaakt tot mijn eigen ik ....het werd hoe langer hoe witter en mijn bewustzijn hoe langer hoe zwarter.

Oogappeltje

Rudya , Ruud dat is ze mijn wan ai karu...

Ik heb met heel veel overtuiging ooit gekozen voor dit geschenk en het is er bij een gebleven wat ze nog dagelijks betreurd....als het aan haar lag had ze een vol nest met broers en zussen gehad.

Wat grappig is dat hoe ouder ze wordt , hoe meer ze op me lijken gaat , volgens vaders zeg ik dat omdat ik de familietrekken van zijn kant niet herken,maar dat is logisch, ze lijkt niet erg op zijn zussen....en ik heb zijn ouders niet gekend ,maar ik geloof het best ...van zijn oudste zus hoor ik ook dat ze op haar grootmoeder lijkt!


Wat we ook delen is de liefde voor babussen en grut , ze kan zich er helemaal in stortten en dat herken ik van mezelf vanaf ik het me herinneren kan....

Maar deze zit haar toch niet helemaal lekker , in de krant terecht komen met een kindje naast je alsof je een alleenstaande ouder bent!
Ze is gek op Claudia ,maar dat gaat haar net te ver!

Mijn dochter ...ze is mijn wanhoop en mijn trots want leven met een puber is en blijft ...zeer ongewis.