Hoe...

..noem je dat als hij op rooftocht gaat omdat hij het zo ontzettend lekker vindt?


Het lag in de koelkast en riep.
Parella mag ook wel een hapje, maar mijn naam stond er echt wel op moussie.

Zou een verslaving zijn?
Gezond is het in elk geval wel ;-)

Raksha toch...

Bijna tien maanden is ze nu en ze heeft haast.

Ze wil meedoen met alle kinderen in de buurt en die hebben als grote hobby....fietsen.


Kijk eens hoe ze glundert, ze doet mee, voelt zich lekker groot en beschermd.
Haar voetjes komen nog niet eens halverwege de pedalen, ze kan niet lopen, maar mee doen met fietsen, dat krijgt ze wel voor elkaar.

Dat belooft nog wat voor de toekomst!
Daddy get your gun ;-))

Gedoe

Druk in mijn hoofd is het nu...

Er gaat van alles veranderen aan mijn werk en ik kan nog niet overzien wat het precies voor mij gaat betekenen.
Vanwege veiligheidsaspecten is besloten dat ik niet meer op de etage mag werken waar mijn team zit, mijn werkplek moet dus naar de begane grond.
Om te zorgen dat ik niet alleen ergens bij geschoven wordt, is er naar andere opties gezocht, maar die zijn er helaas niet of ik zou enorm saai werk te doen krijgen.

Ik kom dus ergens te werken, zonder collegas die hetzelfde werk doen en moet wel alle papierwerk en dergelijke van en naar boven zien te krijgen.
Hoe dan ook, ik heb geen idee in welke vorm dat zal gaan, mijn chef ook nog niet, en het moet allemaal in een week geregeld zijn.

Leuk is anders, maar ik ben onderhand zo flegmatiek dat ik het allemaal aankijk.
Het heeft geen zin om er tegen in te gaan.
Ik heb nog wel werk per slot van rekening ;-)!!

Ho !!

Stop, niet storen svp!

Omdat ik er recht op heb.

Dit weekeinde ben ik onbereikbaar.

Zoveel te doen

..ik heb nog zoveel te doen.

Het is belastingtijd, heel druk, te weinig mankracht, een nieuw nog niet goed werkend computersuysteem en veel veel veel te doen.

Geen wonder dat ik niet aan schrijven toe kom.
Als ik thuis ben ...heb ik nergens zin in.

Zoveel te doen, ik heb nog zoveel te doen.

Vliegramp

Woensdag...

Daar heb ik geen goede herinneringen aan.

Enfin....de week vloog daarna om, en nu kan ik op adem komen.
Ik wens voor alle overlevenden dat ze er niet nog jaren later last van zullen hebben.

Survivors!